r e k l a m a
|
Marginalizacja seksualności osób otyłych w kontekście społecznym
Marta Kowalewska, Anna Goździalska, Jerzy Jaśkiewicz
Sugerowany sposób cytowania: Kowalewska M, Goździalska A, Jaśkiewicz J: Marginalizacja seksualności osób otyłych w kontekście społecznym. Estetol Med Kosmetol 2012; 2 (Supl. 1): s6.
Istotnym wydaje się rozważanie przyczyn marginalizacji seksualności osób otyłych w kontekście społecznym. Filozoficznie można stwierdzić za Tischnerem, że marginalizacja jest „ucieczką człowieka od człowieka”. Może być zatem rozpatrywana jako zerwanie dialogu z drugim człowiekiem oraz jako dystans fizyczny
pomiędzy jednostkami. Jest to zarówno stan rzeczy jak i proces. Wyraża się w tym, że osoba może mieć w istotnym stopniu ograniczone możliwości życiowe, jak i w tym, że ktoś w coraz większym stopniu funkcjonuje poza głównym nurtem życia społecznego. Wykluczenie może przejawiać się w bierności, samotności, alienacji oraz nieprzestrzeganiu społecznie akceptowanych norm współżycia. Skutkami wykluczenia dla
osób zagrożonych może być deprywacja potrzeb (w tym także seksualnych), bezradność, osłabienie więzi (partnerskich i rodzinnych) izolacja, osłabienie mechanizmu samokontroli oraz utrata poczucia tożsamości i celu w życiu.
Współczesny dorosły człowiek w tworzeniu własnego obrazu nie może pominąć swojej tożsamości, wyglądu zewnętrznego, sylwetki, sprawności fizycznej i seksualnej. W zadaniach jakie stawia mu środowisko życia, w stylach życia, w uznawanych wartościach „ciało” wyraża odpowiedzialność za własne zdrowie, zachowanie młodości, sprawność. W dużym stopniu odnosi się to do osób otyłych. Otyłość jest chorobą, z którą boryka się coraz większy odsetek populacji współczesnego świata. Dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Otyłość powoduje negatywne konsekwencje dla różnych aspektów jakości życia, zwłaszcza wśród osób z otyłością olbrzymią. Osoby otyłe mają bowiem wiele fizycznych i psychicznych ograniczeń do pokonania. Dlatego
otyłość wiąże się z gorszą jakością życia zależną od zdrowia oraz z gorszym dobrostanem psychicznym. Psychiczna potrzeba kontaktów seksualnych i fizyczna możliwość ich spełnienia dają natomiast podstawy do budowania poczucia wartości, godności i oceny samego siebie w roli partnera życiowego i seksualnego.
Ludzie otyli, w przeważającej mierze na skutek kompleksów, mają zaniżoną samoocenę, a tym samym utrudniony dostęp do inicjowania kontaktów damsko-męskich. Dlatego celem psychologicznego leczenia otyłości jest zarówno wzmacnianie poczucia własnej wartości, kształtowanie siły woli oraz odporności na stres, jak i doskonalenie umiejętności radzenia sobie z negatywnymi emocjami.
|
r e k l a m a
|