Estetologia Medyczna i Kosmetologia

r e k l a m a

Badania motywów wyboru rodzajów mikrodermabrazji oraz opinii o ich skuteczności w praktyce kosmetologicznej

Katarzyna Kordus, Barbara Potempa, Radosław Śpiewak

Sugerowany sposób cytowania: Kordus K, Potempa B, Śpiewak R: Badania motywów wyboru rodzajów mikrodermabrazji oraz opinii o ich skuteczności w praktyce kosmetologicznej. Estetol Med Kosmetol 2011; 1(1): 21-26. DOI: http://dx.doi.org/10.14320/EMK.2011.004

Streszczenie

Mikrodermabrazja jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów złuszczania naskórka w gabinetach kosmetologicznych. Aktualnie stosowane są trzy odmiany mikrodermabrazji: diamentowa, korundowa oraz wodno-tlenowa (oksybrazja). Różnią się między sobą rodzajem środka ściernego, zasadą wykonywania zabiegu i intensywnością. Dotychczas nie badano motywów, jakimi kierują się polscy kosmetolodzy podejmując decyzje o wyborze rodzaju mikrodermabrazji do swojego gabinetu. Cel: Zbadanie częstości stosowania poszczególnych rodzajów mikrodermabrazji przez kosmetologów, a także ich opinii na temat postrzeganych różnic w działaniu, skuteczności i bezpieczeństwa, które wpływają na ich preferencje przy wyborze techniki zabiegu. Materiał i metody: Przeprowadzono badania ankietowe 100 polskich kosmetologów wykonujących co najmniej jeden rodzaj mikrodermabrazji. Wyniki: Zabiegiem złuszczania naskórka najczęściej wykonywanym przez badanych kosmetologów była mikrodermabrazja diamentowa - spośród 100 respondentów wykonywały ją 94 osoby (94%). Wykonywanie mikrodermabrazji wodno-tlenowej zadeklarowało 17% respondentów, natomiast mikrodermabrazji korundowej 15%. Z innych stosowanych metod złuszczania naskórka, ankietowani wymieniali peeling kawitacyjny (92%), peelingi chemiczne (78%), oraz peelingi ziołowe (21%). Spośród odmian mikrodermabrazji, ankietowani kosmetolodzy najwyżej oceniają skuteczność mikrodermabrazji korundowej, w dalszej kolejności mikrodermabrazji diamentowej, natomiast mikrodermabrazja wodnotlenowa oceniana jest jako najmniej skuteczna. Głównymi motywami wyboru mikrodermabrazji diamentowej przez kosmetologów były duży popyt ze strony klientów, prostota wykonywania i opłacalność zabiegu, mikrodermabrazji wodno-tlenowej – higieniczność, bezpieczeństwo i prostota wykonania, zaś mikrodermabrazji korundowej – higieniczność, skuteczność i atrakcyjność dla klientów. Wnioski: Najczęściej wybieranym przez polskich kosmetologów zabiegiem złuszczania naskórka jest mikrodermabrazja diamentowa. Kosmetolodzy najrzadziej sięgają po mikrodermabrazję korundową, mimo że jest ona postrzegana przez użytkowników jako najbardziej efektywna odmiana mikrodermabrazji.

Słowa kluczowe: mikrodermabrazja diamentowa, mikrodermabrazja korundowa, mikrodermabrazja wodno-tlenowa, oksybrazja, kryteria wyboru, preferencje, skuteczność, bezpieczeństwo

| Abstract | Reprint (PDF) | DOI: 10.14320/EMK.2011.004

Fragmenty artykułu:

Mikrodermabrazja to zabieg kosmetyczny polegający na mechanicznym ścieraniu warstwy rogowej naskórka. Technika ta pozwala na wzrokową kontrolę głębokości złuszczania w trakcie zabiegu. Stopień głębokości mikrodermabrazji zależy od wartości stosowanego podciśnienia, czasu oddziaływania, wielkości ziaren materiału ściernego, a w przypadku mikrodermabrazji wodno-tlenowej od odległości dyszy od skóry [1,2]. Mikrodermabrazja wykorzystywana jest ponadto do zwiększania przezskórnej penetracji substancji aktywnych, gdyż ścierając warstwę rogową redukuje się efektywność bariery naskórkowej [3].

Różnice między mikrodermabrazją a dermabrazją. Dermabrazja jest wykonywanym przez lekarzy zabiegiem głębokiego złuszczania, wymagającym znieczulenia ogólnego lub miejscowego. Podczas dermabrazji złuszczany jest cały naskórek i górne warstwy skóry właściwej. Efektem zabiegu jest przebudowa struktury skóry. Ze względu na długi czas gojenia zabieg dermabrazji wymaga zwykle wzięcia urlopu przez pacjentkę. Mikrodermabrazja to zabieg powierzchowny, w trakcie którego złuszcza się jedynie zewnętrzne warstwy naskórka, co zasadniczo odpowiada przyspieszeniu naturalnego procesu złuszczania [4-7]. Zaletą mikrodermabrazji jest to, że klientka po zabiegu może natychmiast powrócić do czynności życiowych. W związku z małą inwazyjnością, po zabiegu mikrodermabrazji rzadko występują powikłania, jednak aby uzyskać widoczną poprawę stanu skóry konieczne jest wielokrotne powtarzanie aplikacji. Mikrodermabrazja może być wykonywana zarówno przez lekarzy, jak i przez kosmetologów.

Rodzaje mikrodermabrazji. Rozróżnia się trzy rodzaje mikrodermabrazji: diamentową, korundową oraz wodno-tlenową. Mikrodermabrazja diamentowa polega na ścieraniu mechanicznym zrogowaciałej warstwy naskórka przy pomocy głowic diamentowych, które mogą różnić się między sobą średnicą i średnicą ziaren diamentu. Wybór średnicy i ziarnistości determinuje rozległość zabiegu i głębokość złuszczania naskórka. W trakcie zabiegu wykonujący ściera skórę przesuwając głowicę w ustalonym kierunku i powtarzając procedurę do osiągnięcia zamierzonego efektu. W mikrodermobrazji korundowej do złuszczania zrogowaciałego naskórka wykorzystuje się zmikronizowane kryształy korundu (odmiana tlenku glinu), które wyrzucane pod ciśnieniem z dyszy dają efekt „piaskowania”. Druga dysza zasysa zużyty korund i złuszczony naskórek [8-9]. Podczas zabiegu dochodzi do znacznego pylenia, w związku z czym kosmetolog powinien wykonywać zabieg w masce, a klienta należy zaopatrzyć w okulary ochronne. Korund nie wchłania się przez skórę. Jego właściwości bakteriobójcze sprawiają, że jest polecany w trądziku pospolitym [10]. Mikrodermabrazja wodno-tlenowa, czyli oksydermabrazja to aplikacja strumienia roztworu soli fizjologicznej (0,9% NaCl) i sprężonego powietrza [2,11]. Dysza oddalona jest od skóry o 0,5-1 cm. Strumień wodno-tlenowy wyrzucany z dyszy z prędkością 200m/s złuszcza powierzchowne warstwy naskórka. Jest to metoda o minimalnym ryzyku powikłań gdyż używane są substancje obojętne dla skóry, a cały zabieg odbywa się bez kontaktu dyszy ze skórą. Rozprężanie strumienia powoduje schłodzenie tkanek, co ogranicza dyskomfort podczas złuszczania i minimalizuje ryzyko krwawienia czy wysięku. Aby zabieg był skuteczny i bezpieczny, niezbędna jest wiedza na temat wskazań i przeciwwskazań do wykonywania danego rodzaju mikrodermabrazji. Tabela 1 przedstawia zestawienie wskazań, a tabela 2 wykaz przeciwwskazań do zabiegów mikrodermabrazji na podstawie dostępnej literatury.

Cel pracy

Celem badania było poznanie częstości stosowania przez polskich kosmetologów trzech odmian mikrodermabrazji: diamentowej, korundowej, wodnotlenowej, a ponadto ich opinii na temat poszczególnych odmian mikrodermabrazji: ich skuteczności, postrzeganych wad i zalet tych metod, a także motywów wyboru danego zabiegu do swojego gabinetu.

Materiał i metody

Przeprowadzono badania ankietowe 100 kosmetologów z całej Polski wykonujących co najmniej jeden rodzaj mikrodermabrazji. Badania główne zostały poprzedzone ankietą pilotażową, składającą się z pytań otwartych na temat opinii o poszczególnych odmianach mikrodermabrazji. Po przeanalizowaniu odpowiedzi i wyłonieniu typowych, najczęściej powtarzających się opinii stworzono ankietę właściwą z pytaniami zamkniętymi jedno- i wielokrotnego wyboru, która podzielona była na część ogólną i części szczegółowe poświęcone poszczególnym odmianom mikrodermabrazji. W ankiecie głównej pytano o to, jaki rodzaj zabiegu i jak często wykonuje ankietowany, a w przypadku niewykonywania danego rodzaju mikrodermabrazji proszono o podanie przyczyn. Części szczegółowe ankiety poświęcone były każda jednej z trzech odmian mikrodermabrazji i były wypełniane tylko przez tych respondentów, którzy wykonywali dany zabieg. W części szczegółowej pytano o motywy wyboru danego rodzaju mikrodermabrazji, opinie na temat skuteczności metody oraz obserwowane powikłania. Ankieta zawierała również pytanie o to, kto w opinii ankietowanych – kosmetolog czy lekarz – posiada odpowiednie kwalifikacje do wykonywania poszczególnych typów mikrodermabrazji.

Wyniki

Zabiegiem złuszczania naskórka najczęściej wykonywanym przez badanych kosmetologów okazała się mikrodermabrazja diamentowa. Spośród 100 respondentów wykonywały ją 94 osoby (94%) – 43% respondentów podało, że stosuje tę metodę powyżej 20 razy w miesiącu (przeciętnie co najmniej raz dziennie), a 51% wykonywało ją rzadziej. Z innych stosowanych metod złuszczania naskórka, ankietowani wymieniali peeling kawitacyjny (92%), peelingi chemiczne (78%), oraz peelingi ziołowe (21%).

Mikrodermabrazja diamentowa. Motywy, jakimi kierowali się ankietowani wybierając ten zabieg przedstawia ryc. 1. Mikrodermabrazję diamentową respondenci ocenili jako skuteczną w usuwaniu przebarwień i drobnych zmarszczek, obkurczaniu porów, zmniejszaniu łojotoku i szorstkości skóry oraz likwidacji rogowacenia okołomieszkowego (tab. 3). 69% respondentów wykonujących ten zabieg uznało intensywność mikrodermabrazji diamentowej za wystarczającą dla ich potrzeb, natomiast 31% kosmetologów uznała, że metoda nie jest dostatecznie intensywna. Powikłania pozabiegowe w postaci rumienia i zwiększonej wrażliwości skóry respondenci obserwowali rzadko (61%) lub nigdy (39%). Wszyscy respondenci wyrazili opinię, że kosmetolog posiada kwalifikacje do wykonywania tego zabiegu. 6% respondentów nie wykonuje mikrodermabrazji diamentowej, a ich motywy przedstawia ryc. 2.

Mikrodermabrazja wodno-tlenowa. Metoda ta została przez ankietowanych oceniona jako najmniej skuteczna, jednak nie jest najrzadziej wybieranym zabiegiem – jej stosowanie w swojej praktyce zadeklarowało 17 (17%) respondentów. Postrzegane przez respondentów cechy mikrodermabrazji wodno-tlenowej przemawiające za jej wyborem przedstawia rycina 3. Jedynie 4 z 17 respondentów stosujących tę metodę wyraziło satysfakcję z jej intensywności, zaś w opinii 10 respondentów zabieg ten był niedostatecznie intensywny. Tabela 4 przedstawia opinie na temat skuteczności mikrodermabrazji wodno-tlenowej z punktu widzenia stosujących ją kosmetologów, natomiast rycina 4 podsumowuje motywy jej niestosowania podane przez pozostałych respondentów.

Mikrodermabrazja korundowa okazała się najrzadziej stosowaną odmianą mikrodermabrazji – tylko 15 spośród 100 respondentów (15%) potwierdziło fakt jej wykonywania. Motywy wyboru mikrodermabrazji korundowej w tej grupie przedstawia rycina 5, zaś tabela 5 podsumowuje opinie użytkowników na temat skuteczności tej metody. Wszyscy użytkownicy wyrazili pełną satysfakcję z intensywności zabiegu, jednak 53% obserwowało czasami powikłania pozabiegowe w postaci rumienia i zwiększonej wrażliwości skóry, a 7% obserwowało takie powikłania dość często.

Dyskusja

Mikrodermabrazja diamentowa jest najczęściej wykonywanym w gabinetach kosmetycznych zabiegiem złuszczania naskórka. Ankietowani kosmetolodzy wyrażali satysfakcję z efektów zabiegu w usuwaniu przebarwień, obkurczaniu porów skóry, zmniejszania szorstkości i rogowacenia okołomieszkowego, natomiast nie dostrzegali wpływu zabiegów na gęstość skóry. Mikrodermabrazja wodno-tlenowa (oksybrazja) jest najnowszą techniką mikrodermabrazji. Glinka i wsp. [2] po zastosowaniu tej metody obserwowali rozjaśnienie skóry tłustej i mieszanej, redukcję rogowacenia naskórka, stabilizację funkcji gruczołów łojowych, poprawę elastyczności i nawilżenia skóry, a także redukcję blizn i przebarwień. W przypadku osób z trądzikiem różowatym i teleangiektazjami obserwowali między piątym a dziesiątym zabiegiem zmniejszenie odczynu rumieniowego, po 20-30 aplikacjach dostrzegali też redukcję cellulitu. W naszych badaniach, poza zmniejszeniem szorstkości skóry kosmetolodzy raczej nie dostrzegali tak spektakularnych efektów tego zabiegu. Zabieg mikrodermabrazji korundowej okazał techniką złuszczania naskórka najrzadziej wykonywaną przez kosmetologów. Być może wynika to z faktu, że zabieg ten bardziej niż inne odmiany mikrodermabrazji postrzegany był przez respondentów jako procedura medyczna. Wprawdzie większość kosmetologów uważa, że posiada kompetencje do jego wykonywania, jednak z reguły wybiera inne, mniej inwazyjne techniki. Wśród nielicznych kosmetologów wykonujących tę technikę dominuje zadowolenie z jej efektów. Ponieważ w dotychczasowych badaniach ocena efektywności poszczególnych odmian mikrodermabrazji opierała się głównie na subiektywnej obserwacji, ocena faktycznej skuteczności tej metody wymaga dalszych badań z zastosowaniem obiektywnych pomiarów aparaturowych lub badań kontrolowanych, w których ocena efektów dokonywana będzie przez badaczy nieświadomych co do rodzaju zastosowanej metody.

Wnioski

1. Najczęściej wybieranym przez kosmetologów zabiegiem złuszczania naskórka jest mikrodermabrazja diamentowa. Ankietowani rzadziej sięgają po mikrodermabrazję wodno-tlenową, a najrzadziej po mikrodermabrazje korundową.
2. Kosmetolodzy najwyżej oceniają skuteczność mikrodermabrazji korundowej a w dalszej kolejności mikrodermabrazji diamentowej, natomiast mikrodermabrazja wodno-tlenowa uważana jest za najmniej skuteczną.
3. Głównymi motywami wyboru mikrodermabrazji diamentowej przez kosmetologów są duży popyt, prostota wykonywania i opłacalność zabiegu, mikrodermabrazji wodno-tlenowej – higieniczność, bezpieczeństwo i prostota wykonania, zaś mikrodermabrazji korundowej – higieniczność, skuteczność i atrakcyjność.

Czytaj pełny tekst artykułu (PDF).

r e k l a m a

r e k l a m a

Bądź na bieżąco - obserwuj nas: